Huis van Alijn met kinderen | Museum in Gent
Begin maart ben ik met Cyriel (8 jaar) en Achiel (6 jaar) naar het Huis van Alijn geweest. Een ideale museum dag, want schitterend weer werd niet voorspeld. Het Huis van Alijn met kinderen bezoeken, hoe leuk is dat? Blogger Eva was er met haar zoons van 6 en 8 en deelt haar ervaringen.
Mama en de zonen waren er echter niet alleen, we hadden ook nog de grootouders van Cyriel en Achiel mee! En wat een combinatie was dat, zeker als je weet dat het Huis van Alijn een museum van het dagelijks leven is.
Huis van Alijn met kinderen bezoeken
Een echt familieboekje krijg je niet. Tijdens de tentoonstelling zie je af en toe spookje Hendrik van Alijn, maar ook symbolen als een neusje of een oor waardoor je weet dat er iets te doen valt! Eerst en vooral moesten we vooral onze oogjes uitkijken!
Maar de “oohhh’s” en de “aahhhh’s” en “dat weet ik nog goed” van oma, opa én mama volgden zaal na zaal. En uiteraard kwam daarbij ook een bijhorend verhaal!
Eerste maanden van het jaar
Tijdens de tentoonstelling doorloop je doorheen een jaar en op de eerste januari sturen we maar al te graag nieuwjaarsbrieven. Zelf maakten onze jongens er natuurlijk ook al een paar de afgelopen jaren, dus dit is voor hen ook een heel herkenbaar recept.
Je ziet allerlei objecten uit het verleden. Maar helemaal niet zo lang geleden, want ik gebruikte heel wat zaken zelf ook toen ik klein was. En ik ben nog maar 36! Er wordt ook aandacht besteed aan de hoogtepunten van het leven: geboorte, huwelijk en ook overlijden.
Alles wordt op een mooie manier weergegeven in het Huis van Alijn en vaak kan je ook gewoon in een fotoalbum bladeren. Een fotoalbum met echte foto’s ingeplakt en tussenblaadjes van filter dun papier.
Hendrik het spookje toont waar je mag aankomen. Zo is er een tangrampuzzel op te lossen in een kamer vol (verhuis)dozen. Cyriel en Achiel toonden dat dit voor hen een eitje was. Wist je trouwens dat er vroeger telefoons bestonden waar je de nummertjes moest draaien? En met een hoorn met een draad aan?
Opa kon het niet laten om een Hollands koppel wat meer informatie te geven over de televisie die daar stond. Het was een groot exemplaar! Met vele grote knoppen en een grote luidspreker onder. Geen wonder dat die meneer dacht dat het een geïntegreerde radio was. Gelukkig weet opa heel veel van televisies omdat hij zelf nog steeds televisies verkoopt!
Lente
Achiel doet in mei zijn lentefeest! Zo’n groeifeest is nog behoorlijk recent, maar vroeger deden ze allemaal hun communie. Je ziet in het museum Huis van Alijn heel veel “zantjes” en zelfs de cadeautjes die men in de jaren tachtig/negentig als communicant kreeg: een fiets, videospelletjes, een horloge. Dit was zo herkenbaar voor mij.
We wandelden zelfs een tienerkamer in. Dat was echt even back to memory lane: inclusief horloge aan de muur en affiches uit de Joepie! Ben ik dan echt zo oud aan het worden??
Zomer
En toen zaten we nog maar aan de zomer! Met de frigoboxtoeristen en de kartonnen dozen om op mutualiteitskamp te gaan! Of om de fanfare te zien spelen op de kermis in de stad. Maar ook om de duiven te zien vallen na een lange vliegreis uit Barcelona. Oma mijmerde even weg toen ze dacht aan haar vader (mijn pepe) die zijn hartje verloren had aan zijn duifjes, maar die we ondertussen ook al 16 jaar moeten missen. Ook dat hoort bij het dagelijkse leven.
Na de zomer
Na de zomer weten alle kinderen waar de bel hangt. Terug dagelijks opstaan, de boekentas mee en hup naar school, hinkelen op de speelkoer en schoonschrift op het bord. Had ik al gezegd dat er ook getrouwd kan worden? Je kan zelfs de appelsienendans uitvoeren, maar daarvoor nodig ik jullie allemaal uit naar het Huis van Alijn, plezier verzekerd. Hilariteit alom!
December
Het jaar wordt afgesloten in december, de kadootjesmaand bij uitstek, met de komst van sinterklaas. En als een trotse Deinzenaar was ik dan ook bijzonder vereerd om in het museum zoveel Deins erfgoed verzameld te zien. Een affiche met “onverwoestbaar speelgoed” van Torck, de wereldbefaamde paardjes uit papier maché van Beeusaert, het maakte Deinze in de 19e-20ste eeuw tot “het kleine Nürnberg” van Europa.
De verschillende fabrieken stelden in de maanden voor december duizenden mensen te werk om alle speelgoed klaar te krijgen voor de Sint! We doorliepen het jaar in een goeie 90 min.
Huis van Alijn | Een aanrader?
Het Huis Van Alijn is gehuisvest in het Kinderen Alijns hospitaal. Dit is het enige overgebleven godshuis van Gent anno 1363! Het spookje Hendrik verwijst naar de bewoners uit het verleden. Het is in de zomer heerlijk vertoeven op de binnenplaats. Je kan er in het museumcafé het nuttige aan het aangename koppelen. En je kan er ook genieten op vastgestelde momenten van Pierke van Alijn: een poppenspel in het Gents.
Op dit moment loopt er nog een extra tentoonstelling over Roken. Ook daar kwamen we zaken uit Deinze tegen, want Tabak Van der Cruyssen heeft nog maar een jaar of 10 geleden definitief haar deuren gesloten. Deze expo vonden we voor de kinderen iets minder toegankelijk, maar de interactieve tentoonstelling maakte het toch nog aantrekkelijk genoeg voor onze jongens.
Het was een zalige (voor)middag en vonden genoeg interessants om tussen de buien door ons geweldig te amuseren! Het Huis van Alijn is absoluut een aanrader om te bezoeken als je in Gent met kinderen bent. Bekijk de praktische info en de openingstijden op de website.
Lunchtips in Gent
We sloten af met lunch vlak om de hoek bij “Boon”. Deze lunchbar zit in een bijzonder mooi erfgoedpand waar jaren de gekende ijsbar Veneziana zat. Sara, de bezielster, weet perfect hoe ze met kieskeurige jongetjes moet omgaan en schotelde hen beiden een heerlijke, zelf samengestelde salade voor. Als vroegere lerares hebben kinderen bij haar een speciaal plaatsje in de zaak (en haar hart)! Voor kindvriendelijkheid een 10/10!
En als zoet afsluitertje gingen we ook nog even vlug bij Julies House langs. Heerlijk voor taartjes en cupcakes!
Lees over een dagje naar Antwerpen, bezoek Kortrijk of de stad Ieper.
