Van Brasov naar de Danube Delta | Roemenië
We vervolgen de roadtrip met kids door Roemenië van Iris: in deze blog reizen we van Brasov naar de Danube Delta. In de vorige blog lees je over het eerste deel van de rondreis Roemenië.
Na onze dagen op het platteland van Transsylvanië komen we aan in Brasov. Zodra we de stad binnenrijden voelen we ons er thuis. Brasov ligt tussen verschillende bergen en heuvels en we rijden door de buitenwijken die op de heuvel liggen het centrum binnen. Op een van deze heuvels vind je ook de grote Hollywood-achtige letters ‘Brasov’ die bijna overal in de het centrum zichtbaar zijn.
Inhoudsopgave
Brasov naar de Danube Delta: Brasov
We hebben een leuk appartementje geboekt midden in het centrum. Het enige nadeel hiervan: het parkeren van de auto. Er zijn verschillende zones waar je vrij kan parkeren, hebben we begrepen van de eigenaar van het appartement. Alleen zie daar op zaterdagavond maar eens een plekje te bemachtigen. Na een half uur worden we er bijna moedeloos van en net als we besluiten om de auto op een (veel te dure) parkeerplaats neer te zetten, komt er een plekje vrij direct achter het straatje van ons appartement.
Via een sleutelkastje vinden we de sleutel van ons appartement, we laten onze bagage achter en gaan voor een hapje en een drankje de stad in. Het centrale plein van Brasov is ’s avonds gezellig druk. Overal vind je terrasjes en mensen flaneren over het plein dat omringd wordt door mooie gerenoveerde historische panden. We gaan voor een verse pasta en een ijsje als toetje. Dit vooral om onze dochter even tegemoet te komen, na het meer Roemeense eten in Richis.
De Brasov Hills
De volgende ochtend zijn we al op tijd wakker. We willen de heuvels in en de grote letters ‘Brasov’ van dichtbij bekijken. Vanaf daar geniet je van een mooi uitzicht over de stad. Aan de rand van het centrum, op ongeveer 10 minuten van het centrale plein, kun je met een kabelbaan naar boven.
Helaas hebben meer mensen dat bedacht en staan we een tijdje te wachten voor we kunnen instappen. Je kunt ook naar boven wandelen via een slingerweg, alleen we krijgen onze dochter niet overgehaald om te gaan lopen. Met de kabelbaan ben je in een paar minuten boven en vanaf het kabelbaan station loop je in een kwartiertje van het uitzicht platform naar de Brasov-letters. Leuk om de stad zo van boven te bekijken! We maken nog een kleine wandeling in de omgeving en daarna dalen we met de kabelbaan weer af.
De rest van de middag verkennen we het centrum en genieten we vooral van een rustige zondag op een gezellig terras. Brasov heeft een aantal plekjes waar je hele lekker ijsjes en gebakjes kan eten. Natuurlijk kunnen we het smalste straatje van Brasov niet overslaan, helemaal omdat dit bijna naast ons appartement ligt. Wanneer je door dit super smalle straatje loopt heb je natuurlijk ook weer zicht op de ‘Brasov’ letters!
Free Walkingtours
’s Avonds splitsen we ons op: ik wil graag nog wat meer van de stad zien, terwijl de andere helft van de familie liever even rustig een filmpje kijkt in het appartement. Ik sluit me aan bij een van de Free Walkingtours van WalkAbout Freetours. Eerder ging ik met dezelfde organisatie op pad in Boekarest.
Het is echt een leuke manier om een stad wat beter te leren kennen. De enthousiaste gids vertelt veel over de historie van de stad, lokale gebruiken en neemt ons ook mee naar wat minder bekende plekjes in de stad, zoals de Sf. Nicolae orthodoxe kerk. Deze tour is trouwens ook prima om met (wat oudere) kinderen te lopen.
Op naar Buzau
En dan vervolgen we onze reis richting de Danube Delta en gaan naar Buzau. Omdat we eerder tijdens de reis ons fijne verblijf in Richis met 2 nachten verlengd hebben, hebben we maar een volle dag in Brasov.
Jammer, want er is hier genoeg te beleven en ook de omgeving is absoluut de moeite waard. Er liggen namelijk ook een aantal erg mooie nationale parken in de buurt van Brasov. Maar we hebben andere plannen, dus reizen we door in de richting van Buzau.
De afstand is een kleine 180 kilometer. We doen er bijna 4 uur over, opnieuw omdat de weg dwars door vele dorpen gaat en daar mag je vaak maar 30 kilometer per uur rijden. Het maakt de route trouwens wel de moeite waard, want er is genoeg te zien onderweg.
Roemeens diner
We komen hier niet om de stad te bezoeken, maar vanwege het bijzonder natuurverschijnsel: Vulcanii Noroioși Pâclele Mari & Mici, of wel modder vulkanen. Via internet heb ik een klein pension gevonden in de heuvels ongeveer een half uur van Buzau. Dat is ons logeeradres voor de komende dagen. Van middenin de stad, weer even de natuur in. Het pension heet Pensiunea Casa Runcu.
Bij aankomst in de loop van de middag worden we weer even hartelijk ontvangen als op de eerdere adressen en natuurlijk opnieuw met Palinca. Het huis van de familie waar we verblijven ligt bovenop een heuvel in een piepklein dorpje. Rondom het huis is een enorme tuin, met een klein zwembad en een klimrek. Het voelt gelijk als een heerlijk plekje!
Pensiunea Casa Runcu
Omdat we hier een stukje van de bewoonde wereld zitten, zijn het ontbijt en diner inbegrepen bij het verblijf. Onze gastheer spreekt vloeiend Engels en heeft veel van de wereld gezien. Hij laat ons zijn huis zien en vertelt ons dat we aan het begin van de avond kunnen aanschuiven voor het diner. Hier kijken we naar uit, een typisch Roemeens diner!
Aan het begin van de avond staat de tafel gedekt klaar in een tent midden in de tuin, we mogen aanschuiven bij een Roemeense familie . Het diner is overheerlijk en zelfs onze kieskeurige kleuter vindt de zelfgemaakte (Roemeense) tomatensoep heerlijk. Ze vraagt of ze dit de volgende dag weer mag eten en de gastvrouw beloofd speciaal voor haar tomatensoep te maken. De rest van de avond volgen leuke gesprekken met het andere gezin en de eigenaar van het pension.
De kinderen rennen tot laat in de avond rond op het veld. Zo leuk een kleine roodharige kleuter, die door een aantal (oudere) Roemeense vriendinnetjes op sleeptouw wordt genomen. Door de gesprekken met de familie en de eigenaar horen we ook de bizarre verhalen van het communistische verleden van Roemenië en wat er in de jaren na het communisme veranderden. Ongelooflijk!
Vulcanii Noroioși Pâclele Mari & Mici
De volgende ochtend gaan we na een uitgebreid ontbijt met allerlei huisgemaakte lekkernijen op pad. We gaan naar de plek waarvoor we hier komen: de velden met modder vulkanen. Door gasvorming onder de grond borrelt en pruttelt er modder omhoog. Dit hoopt zich op tot een soort vulkanen die modder ‘spugen’.
Het weer laat zich niet van zijn beste kant zien, het is grijs en miezerig helaas. De route naar de vulkanen is wat lastig te vinden, maar wel erg mooi. We rijden door een heel groen stuk natuur. In dit gebied liggen twee velden waar we de vulkanen kunnen zien pruttelen; Mari en Mici (groot en klein). We beginnen op aanraden van onze Pension-eigenaar bij het grote veld. Hier vind je de grootste vulkanen, maar deze zijn minder actief.
Maanlandschap
Als we aankomen is er slechts een handje vol mensen. Je betaalt bij het betreden van het ‘veld’ een kleine bijdrage per persoon. Zodra we het veld oplopen zijn we onder de indruk. De borrelende modder heeft een maanlandschap gecreëerd. Planten en bloemen groeien er niet en het landschap is surrealistisch. Op verschillende plaatsen borrelt de modder omhoog en dit stroomt vervolgens traag over de aarde. Op andere plekken is de modderstroom helemaal ingedroogd en barst de aarde als een craquelé.
We lopen ruim een uur vol verbazing rond. Daarna gaan we op zoek naar het kleine veld, dat ligt een stukje met de auto verderop. Hier is het nog rustiger, het is geheel verlaten. Om hier te komen moet je nog een kleine wandeling maken, met een klim de heuvel op. Maar dit is absoluut de moeite waard.
Er is niemand als wij het veld betreden. De combinatie van grijze regenwolken en een maanlandschap vol pruttelende modder, omringd door groene natuur is een heel uniek gezicht. Hier zijn de vulkanen kleiner, maar het zijn er wel veel meer.
’s Middags is het tijd om gewoon even te relaxen. Dat betekent voor onze kleuter lekker spetteren in het zwembadje bij ons pension. ’s Avonds bereid onze gastheer een heerlijke BBQ, wat een verwennerij!
Tot laat op de avond genieten we van (te)veel lekker eten en leuke gesprekken met het Roemeense gezin. Met op de achtergrond een heldere hemel vol sterren, een mooi uitzicht op de omgeving en het geluid van krekels. Echt vakantie toch?
Babele de la Ulmet
Onze gastheer vertelt ons over een ander bijzonder natuurverschijnsel in de omgeving: Babele de la Ulmet, ofwel groeiende stenen. Dit zorgt natuurlijk voor een hoop nieuwsgierigheid bij ons. Dat wordt onze bestemming de volgende dag.
Met de auto rijden we opnieuw een mooie route, voornamelijk door kleine dorpjes en groene natuur. Het laatste stuk is wat lastig te vinden, maar met de tips van onze gastheer weten we het gravelpad te vinden dat ons een eind de berg op voert. Halverwege de berg kunnen we met de auto niet meer verder.
We parkeren deze op een open stukje en lopen verder omhoog. Het pad loopt door een mini-dorpje, met slechts een paar huizen en een kudde geiten. Daarna volgt een groen open veld en een modderig paadje naar de top van de berg. Slechts kleine markeringen vertellen dat we op de goede weg zijn, maar duidelijk is anders!
Het paadje loopt het laatste stukje door het bos vrij stijl omhoog en ineens zien we ze: de enorme vreemd uitziende formaties. Met een beetje fantasie kun je er van alles in zien. Slakken, paddenstoelen. Op de top van de heuvel vind je een heel verzameling van deze ronde steenformaties. En daarnaast is er een heel mooi uitzicht over de omgeving. Wat een mooie plek en wat een goede tip van onze host. Dit bijzonder stukje Roemenië hadden we anders nooit gevonden!
Danube Delta
Na drie dagen is het tijd om onze fijne overnachtingsplek in de heuvels bij Buzau te verlaten. Na nog een heerlijk vers ontbijtje is het tijd om door te reizen. Onze volgende bestemming: de Danube Delta (Donau Delta). Een uniek stukje natuur in Europa. De delta bestaat uit een gebied met veel riet, moerassen en bossen, waar onder andere heel veel bijzondere vogels leven als de pelikaan.
Nadeel van deze bestemming: het kost behoorlijk wat tijd om er te komen.
Sommige delen kun je uitsluitend bereiken per boot, andere delen kun je wel met de auto bereiken. Maar zodra je het natuurgebied binnenkomt verlaat je de asfaltwegen en rijd je verder op grove gravel, vol hobbels en kuilen.
Wanneer wij onze navigatie instellen geeft hij een rit van bijna 7 uur aan. En voor het laatste deel van de route, 70 km, rekent hij zo’n 3 uur. Dat wordt even doorbijten. In dit laatste deel moet je ook nog twee keer een pont nemen, om een van de vertakkingen van de Delta over te steken. Een heel avontuur dus!
Route door de Danube Delta
Waar we stiekem hopen dat onze navigatie zich vergist, doen we over het laatste deel echt 3 uur. De route door de Delta is wel heel erg mooi. We zien al zoveel verschillende soorten vogels, uitgestrekte moerasgebieden en kronkelende riviertjes.
Op de kaart zien we dat we hier echt vlak langs de grens met de Oekraïne rijden. En uiteindelijk moeten we ook stoppen bij een checkpoint om onze paspoorten te laten zien. We zijn een beetje verbaasd, maar de agent vertelt ons dat dit ook wel als sluiproute gebruikt wordt om de grens over te steken.
Ons hotel ligt echt aan het einde van de bewoonde wereld. Na het dorpje waar het hotel ligt, houdt de weg echt op en kun je alleen nog maar per boot verder.
Overnachting in de Danube Delta
Na de verschillende gastvrije ontvangsten bij de overnachtingsadressen de afgelopen weken, is dat hier in de Danube Delta helaas een beetje anders. Niemand spreekt een woord Engels en ze lijken niet heel blij met onze komst. Een kleine tegenvaller na deze lange rit. Het hotel ziet er verder wel mooi uit. Het doet een beetje Zuid-Europees aan: witte gebouwen met blauwe kozijnen en een lekker zwembad.
Omdat we ook hier een stuk van de bewoonde wereld zitten, wordt ontbijt en diner (en eventueel lunch) verzorgd. En zo midden in de Delta kan het niet anders dan dat er veel vis op het menu staat. Na aankomst kunnen we bijna gelijk aanschuiven bij het diner. Opnieuw een kleine tegenvaller. Het is een beetje smakeloos en vooral heel vet.
We moeten ons echt even over deze teleurstelling heenzetten, zeker na al de fijne plekjes en de overheerlijke verse maaltijden van de afgelopen weken. Het diner wordt buiten geserveerd, maar zodra het begint te schemeren, worden we van alle kanten aangevallen door muggen. We waren hiervoor gewaarschuwd, maar wij dachten dat we na al onze Azië reizen wel wat gewend waren.
Boottocht door de Danube Delta
Met handen en voeten plannen we met één van de medewerkers voor de volgende ochtend een boottrip om de Delta te gaan verkennen en hopelijk ook een enorme kolonie pelikanen te spotten.
De volgende ochtend gaan we na het ontbijt op pad. Het ontbijt laat ook wat te wensen over, maar misschien zijn we gewoon wat te verwend geraakt, na alle verse ontbijtjes?
Op naar de boot dus. Degene die eigenlijk dit soort tochten verzorgd is niet aanwezig, dus neemt een van de eigenaren ons mee. Hij spreekt geen Engels, maar doet absoluut zijn best om ons de mooiste plekjes van dit deel van de Delta te laten zien.
Samen spotten we grote families kikker, felgekleurde libelles, reuze schelpen, badderende koeien, heel veel vogels waaronder ook een paar unieke exemplaren en voor ons het hoogtepunt: een grote kolonie pelikanen. Je kunt ze alleen vanaf een afstand bewonderen, maar het is zeker indrukwekkend.
Tours door de Delta
De rest van de middag ontspannen we bij het zwembad van ons hotel. Veel anders kunnen we hier met onze dochter niet ondernemen. Er zijn wel fietsen te huur, maar helaas zonder kinderzitje.
Ondanks dat het plekje heel mooi is en het hotel netjes, hebben we zo onze twijfel over deze bestemming. We hebben eigenlijk nog 2 volle dagen hier gepland. Waarin we graag de Delta verder zouden willen verkennen, maar de mogelijkheden zijn echt beperkt. Waar op de website van het hotel heel veel mogelijkheden aangeboden worden, lijkt zich dat in werkelijkheid te beperken tot drie tours. En daarvan zijn er twee niet echt geschikt zijn voor kinderen. Jammer!
Eigenlijk treffen wij bijna iedere reis wel een plekje, waarvan we verwachten dat het heel mooi en fijn zal zijn, maar wat dan toch tegenvalt. Hoe goed ik vooraf ook probeer informatie te verzamelen, een tegenvaller komen we altijd tegen.
We korten ons verblijf daarom in, we blijven nog een dagje en daarna reizen we door. Dus maken we in de avond plannen voor de volgende dag, ik ga mee met een van de tours en de rest van de familie kiest voor een ontspannen dagje zwembad en boekjes lezen, ook wel eens fijn.
Van de Danube Delta naar de regio Bucovina
De Danube Delta is een heel mooi stuk natuur en zeker een bezoek waard. Alleen zouden wij een volgende keer een andere uitvalsbasis kiezen. Er zijn ook genoeg plekken te vinden die iets minder ver van de bewoonde wereld liggen en waar je waarschijnlijk met kinderen wat meer mogelijkheden hebt om de omgeving te verkennen. Je leest hier nog wat andere informatie van het Roemeens verkeersbureau over de Danube Delta.
Wat we misschien wel het meeste missen hier is een stukje authentiek Roemenië, wat we op andere plekken die we bezoeken wel vinden.
De volgende ochtend vertrekken we vroeg. We hebben opnieuw een lange reisdag voor de boeg. Eerst natuurlijk weer een paar uur hobbelen en daarna nog een heel stuk om naar de regio Bucovina. Bucovina is een regio vol historie en tradities, echt iets om naar uit te kijken!
Lees ook: tips voor Boekarest en Timisoara
Super interessant!